UVS JO17-2 speelde betere wedstrijd met mindere uitslag
In vervolg op een druilerige wedstrijd, in druilerig weer, met een druilerige scheidsrechter en een druilerige uitslag (0-4) vorige week tegen Ter Leede, waarover ik geen druilerige letter op papier kreeg, maar nog wel een paar druilerige foto’s had, kreeg UVS JO17-2 deze week een nieuwe kans op het zonovergoten sportpark Ter Specke tegen de JO17-2 van FC Lisse.
UVS koos de speelrichting, FC Lisse kreeg de aftrap en direct ontstond er een veelbelovend schouwspel met lekker voetbal aan weerszijden. Als trouwe UVS supporter zie je alles natuurlijk wat blauw-witter, dus mijns inziens had UVS een licht overwicht. In ieder geval had UVS de eerste grote kans, nadat de Lissese keeper de bal op zijn laatste man speelde. Op de huid gezeten door UVS aanvaller Farris, liet hij de bal van zijn voet liet springen, waardoor Farris kon overnemen en direct 1 op 1 met de keeper kwam. De keeper maakte de ‘fout’ van zijn laatste man goed en voorkwam zo de 0-1.
“Dan maar een verre uittrap” dacht de keeper en uit de aanval die daarop volgde, scoorde FC Lisse met hun eerste schot op doel, vanaf zo’n 20-25 meter, een strakke 1-0. FC Lisse was dus uiterst effectief en deelde een tikkie uit aan UVS, dat tot dan toe niet één keer in de problemen was geweest. Rond de 25e minuut verijdelde Benjamin op eigen helft een aanval door de bal hard naar voren te trappen. De bal vloog hoog over alles en iedereen heen en verraste ook de Lissese keeper, die enkele meters voor zijn hok toekeek hoe de bal rakelings over de deklat stuiterde. “Als Benjamin die had gescoord, had hij direct een publiekswissel gekregen” schaterde coach Carel. Maar het mocht niet zo zijn, dus vetrokken beide teams met een 1-0 tussenstand voor de rust naar de kleedkamers.
Na rust kwam Abdelkarim voor Mo, kreeg UVS de aftrap en koerste direct naar voren. Abdelkarim kreeg de bal op de rand van de 16 meter aangespeeld, kapte en draaide zichzelf vrij en stiftte met veel gevoel de bal over de keeper, maar wederom net over de deklat. Andermaal kwam FC Lisse daar goed weg, want eerlijk gezegd, telde ik ‘m al.
UVS drukte en drukte en was keer op keer gevaarlijk voor de goal, maar of de keeper lag een doelpunt in de weg, de lat en kruising brachten redding of de eindpass en/of afwerking waren onnauwkeurig, waardoor de aansluitingstreffer uitbleef. Tim schoof daarop een linie naar voren, waardoor we enerzijds nog meer druk gaven op FC Lisse, maar anderzijds achterin 1 op 1 speelden en we daar dus kwetsbaar waren. Juist daarvan profiteerde FC Lisse wederom uiterst effectief, door een bliksemsnelle uitbraak doeltreffend af te ronden (2-0).
Ondanks 100% inzet en een prima voetballend UVS, liet FC Lisse geen steken vallen en hield de goal schoon. Zo eindigde deze wedstrijd in een onverdiende nederlaag voor UVS, waren we grote delen van de wedstrijd de betere ploeg en konden we onszelf niets verwijten, behalve dan dat we de kansen niet afmaakten.
Wedstrijdverslag: Fons Cornelissen
Fotografie: Anton Douwes
