UVS JO17-2 komt net tekort
Het moest een revanche worden op de dramatisch verloren wedstrijd van 18 november en daar leek het na twee minuten ook wel naar uit te zien. Abdelkarim joeg de bal naar voren en Björn vanaf links ging achter de bal aan. Hij arriveerde net iets eerder bij de bal dan de uitkomende keeper en tikte de bal onder de keeper door het lege doel in. Da’s nog eens een bliksem start.
Als UVS snel in veilige haven had willen zijn, dan had de 1 op 1 van Tycho met de SJC keeper in de 5e minuut scorend moeten worden afgerond, maar de bal rolde vanuit de kluts rakelings voorlangs. Nu kwam SJC na 3 minuten langszij, toen zij de bal over rechts konden terugleggen en Thijs door een hard geplaatst schot werd gepasseerd (1-1).
Onverstoorbaar ging UVS door met aanvallend voetbal en dat leverde in de 12e minuut een razendsnelle omschakeling op waarbij de bal op het middenveld van Abdelkarim naar Björn werd gespeeld, die vervolgens doortikte op Daan, die zichzelf met een fraaie kapbeweging van zijn tegenstander ontdeed en de verre hoek zocht. De bal leek voorlangs te rollen, maar Guy reageerde op rechts zeer alert en zette alsnog zijn voet tegen de bal in een poging deze de korte hoek in te drukken. De SJC keeper wierp zijn lichaam de hoek in verwerkte de bal alsnog tot corner. De hoekschop die daarop volgde leverde niets op.
Een volgende hoekschop in de 28e minuut daarentegen leverde een prachtig doelpunt op. De bal werd hoog het strafschopgebied in gebracht, waar UVS tot tweemaal toe het kopduel won, waardoor de bal uiteindelijk bij Guy belandde, die vervolgens met een wonderschone omhaal de kruising vond (2-1). Werkelijk een beauty van een doelpunt, dat uitbundig door het hele team werd gevierd.
SJC dacht nog voor rust op gelijke hoogte te komen, maar een eerste poging daartoe werd vanuit een scrimmage in UVS’ 16 meter over geschoten en een tweede poging enkele minuten later werd door de scheidsrechter afgekeurd, omdat keeper Thijs de bal in bezit had op het moment dat hij werd aangevallen. Commentaar van de aanvaller, de aanvoerder, de coach, de SJC-grensrechter en het handjevol meegereisde SJC-supporters ten spijt, keurde de goed leidende scheidsrechter de goal terecht af, want de KNVB-spelregels schrijven voor:
“Een doelverdediger mag niet worden aangevallen door een tegenstander als hij de bal met zijn handen in bezit heeft en een doelverdediger wordt geacht de bal in bezit te hebben als:
- de bal zich tussen zijn handen bevindt of tussen zijn hand en enig oppervlak (bijv. grond, eigen lichaam etc.) of door de bal met enig deel van de handen of armen te raken
- hij de bal op een uitgestrekte, open hand heeft
- hij de bal stuit of in de lucht gooit
Niets over ‘dat de keeper de bal met tenminste 6 vingers moet aanraken’, zoals de SJC-leiding mij tijdens de rust ervan probeerde te overtuigen. Spelregelkennis is een schaars goed in voetballand. De rust overigens, werd met een 2-1 tussenstand genoten.
In de 2e minuut van tweede helft moest een goede redding van de SJC-keeper de inzet van Björn keren en werd enkele minuten later Daan door Fabian 1 op 1 voor de keeper gezet. Op het vlagsignaal van de SJC-grensrechter werd met gehoon van UVS zijde gereageerd, want het leek er dit keer wel heel erg veel op dat Daan op het moment van spelen nog ruim achter zijn tegenstander liep. Maar de scheids nam het vlagsignaal over en daarmee was ook deze kans verkeken.
Gevaar na onnodig balverlies op UVS’ eigen helft, moest met een overtreding worden bezworen met een vrije schop voor SJC op een minstens zo gevaarlijke plek tot gevolg. Die vrije schop resulteerde dan ook in de gelijkmaker (2-2). Omdat UVS de overwinning deze keer niet uit handen wilde geven, bleef het stug de aanval zoeken. Uiteraard kostte dat veel energie en dat deed UVS uiteindelijk de das om. Daar waar SJC 3 of 4 verse krachten inbracht, was de UVS bank met slechts 1 wisselspeler (te) dun bezaaid.
Naar het einde van de wedstrijd vloeiden de krachten bij UVS weg en bleef SJC onder aanvoering van hun rechtsvoor (nr. 13), de UVS verdediging tarten. Daar waar Björn in de 24e en 28e minuut van dichtbij naast en over schoot, scoorde voornoemde nummer 13 in de 33e minuut van grote afstand de winnende treffer voor SJC. Het was weliswaar geen kans, maar meer een ‘mislukte’ voorzet, maar hij telde wel en was voor die nummer 13 een bekroning op zijn prima wedstrijd.
UVS had deze wedstrijd weer volop mogelijkheden om de wedstrijd in het voordeel te beslissen, maar liet deze onbenut en kwam uiteindelijk net tekort om tenminste één punt in De Kikkerpolder te houden. Daarmee blijven we op 6 punten steken en bezetten we nu samen met Warmunda en HVV een gedeelde 7e plaats. Volgende week een voetbalvrij Paasweekend en de week erop de altijd spannende stadsderby tegen DoCoS. Nieuwe kansen, nieuwe prijzen!
Wedstrijdverslag: Fons Cornelissen
Fotografie: Teun Platteel en JanWillen van Stigt
