Korfbaluitslag in nadeel van UVS JO17-2

Op 2 december j.l. stonden UVS JO17-2 en UDO JO17-1 ook al tegenover elkaar en toen werd er tegen een kleurloos spelend UDO flink op los gescoord door UVS. Nu 3 maanden verder, zag UDO behoorlijk op tegen de return, want met de afstraffing nog vers in het geheugen, hadden zij weinig vertrouwen in een goede afloop. En zo startte de wedstrijd ook, met een weifelend UDO en UVS vol vertrouwen, ondanks dat het team op maar liefst 4 plekken was gewijzigd t.o.v. de uitwedstrijd bij UDO op 2 december.

In de 8e minuut leverde die goede start van UVS een eerste grote kans op toen Max de bal vanaf links voorgaf en de tussenkomst van UDO-keeper Niels niet afdoende was, waardoor JO15-1 invaller Guy, de bal het lege doel in kon schieten. Maar in een ultieme poging van een laatste UDO verdediger werd de bal alsnog op de doellijn geblokt.

Kort daarop werd een uitbraak van UDO over links in eerste instantie met een sliding van Lars onderbroken, maar kon de UDO aanvaller alsnog doorzetten en kwam Benjamin vervolgens net te laat om het doeltreffende schot van UDO te blokken (0-1).

Na deze goal veranderde het spelbeeld drastisch. UVS werd slordig in de passing en UDO kreeg meer en meer het gevoel dat er deze dag in De Kikkerpolder wat te halen viel. Daarbij kreeg UDO als gevolg van die slordige passing de bal net buiten het strafschopgebied zomaar in de voeten gespeeld en kon doorlopen op keeper Thijs, die zijn doel goed verkleinde en mede daardoor de bal rakelings naast zag gaan.

UDO bleef aandringen en na een corner in de 18e minuut bleef de bal in het UVS doelgebied steken en kon vervolgens (te) simpel door UDO worden binnengelopen (0-2). UDO ging uiterst effectief met haar mogelijkheden om, terwijl UVS drie minuten later tot tweemaal toe een 100% kans niet wist te verzilveren. Als het dan eenmaal niet loopt, dan gaat opeens van alles mis en kon een mislukte uittrap van Thijs recht in de voeten van de UDO-spits er ook nog wel bij (3-0). UVS snakte naar de kleedkamer om zich met nieuw elan op de 2e helft te kunnen storten.

Interim coach Ties de Ruijsscher, invallend voor Carel, die herstellende van een knieoperatie de wedstrijd noodgedwongen via de app in het ziekenhuis moest volgen, liet UVS de 2e helft achterin 1 op 1 voetballen en zodoende meer druk naar voren geven. Dat pakte al direct goed uit, toen in de 4e minuut Tycho met bal de 16 meter in kon lopen, de keeper passeren en de 1-3 kon binnenschieten. Dat gaf de burger moed, maar die zakte ons vervolgens direct weer in de schoenen toen 2 minuten later een vrije trap van UDO bij de 2e paal (wederom te) simpel kon worden binnengewerkt. Daar gaf UVS het toch wel heel gemakkelijk weg. Daarmee was de gifbeker echter nog niet geheel leeg, want weer 2 minuten later werd een indraaiende corner ongeveer 30 centimeter achter de doellijn gekeept en dus terecht door de scheidsrechter als doelpunt beoordeeld (1-5).

Met nog een half uur speeltijd startte UVS in een alles of niets poging het enorme gat te dichten. Daarbij geholpen door een ongelukkige wissel aan UDO-zijde, die hun laatste wissel zichzelf vrijwel direct zag blesseren, trok UVS ten aanval. Een corner van Max op rechts werd strak en keurig geplaatst ingekopt door Lars (2-5). Vier minuten later had Abdelkarim een enorme mogelijkheid in een 1 tegen 1 situatie om de keeper te passeren, maar keeper Niels redde zijn team. Uit de corner die volgde had UVS zelfs tot tweemaal toe de kans op de aansluitingstreffer, maar van dichtbij werd de bal eerst tegen een verdediger en later tegen de keeper geschoten.

Maar de 3-5 zou spoedig daarna toch vallen en wel vanuit een mooi samenspel tussen invallers Timme (JO15-1) en Amine, waarbij eerstgenoemde de bal keurig het doel in schoof. Vol opportunisme zette UVS door en liet de UDO verdediging wankelen onder de druk. Amine maakte gebruik van gerommel in de UDO defensie en schoot de 4-5 binnen. Daarmee was de spanning weer terug in de wedstrijd en had UVS nog 10 minuten om de stand gelijk te trekken.

Het werden 10 doldwaze minuten, waarbij UVS met volle druk naar voren voetbalde en UDO met 10¼ man alles deed om het spel te vertragen. Het was niet UVS’ beste voetbal, maar het leverde wel een aantal goede mogelijkheden op, maar niet meer die ene 100%kans om alsnog een punt uit de strijd te slepen.De 4-5 eindstand werd later door trainer Carel vanuit zijn ziekenhuisbed als “korf bal uitslag” beoordeeld en of dat alleen kan worden toegeschreven aan het aantal doelpunten, laat ik maar in het midden.